محسن، چاوشی برای نیازمندان
محسن چاوشی متولد مرداد ماه سال 1358 در خرمشهر که فعالیت هنری حرفهای خود را از سال 82 با آلبوم نفرین آغاز کرد. چاوشی در حال حاضر علاوه بر جلای روح مخاطبان خود با آثار ماندگارش، مشغول یاری رسانی به نیازمندان در جمعیت خیریه حیدر است.
بدون شک کمتر کسی را میتوان یافت که از آثار محسن چاوشی لذت نبرده باشد و یا خاطراتش با شنیدن آثار او زنده نشود. سنتوری، نفرین،ژاکت، امیر بیگزند تنها بخشی از آثار و آلبومهای محسن چاوشی هستند که مورد استقبال مارکت موسیقی و مخاطبان قرار گرفته است. جذابیت سریال شهرزاد با ترکیب صدای محسن چاوشی دوچندان شد و پس از آن انتشار کتاب این عشق هیولایی توانست از محسن چاوشی یک ساختار کامل هنری در عرصهی موسیقی را ارائه دهد.
عشق هیولایی محسن چاوشی
محسن چاوشی پس از مدت طولانی سکوت هنری، در سال 1399 نخستین اثر مکتوب خود را با عنوان “این عشق هیولایی” منتشر کرد. این کتاب 31 غزل داشته و در 144 صفحه توسط نشر آفتاب اندیشه به چاپ رسیده است.
طبق گفتهی محسن چاوشی، به نقل از ناشر کتاب، غزلیات این عشق هیولایی تماماً برگرفته از مضمون عشق است و آلبوم آینده چاوشی (که احتمالا با نام واحدا منتشر خواهد شد) نشات گرفته از دل این غزلها خواهد بود. چاوشی علت نگارش، تدوین و نشر کتاب را مسئولیت اجتماعی خود عنوان کرده و گفته که: برای او حائز اهمیت بوده و سعی کرده اثری ارائه دهد که به ذهن و شعور مخاطب احترام بگذارد و به گنجینه ی فکری او بیافزاید.
جمعیت خیریه حیدر
احتمالا اخبار و یا ویدئوهایی مبنی بر کمک محسن چاوشی برای آزادی زندانیان، کمک رسانی به ایتام و یا تامین هزینه درمان و مسکن افراد نیازمند را دیده و یا شنیدهایم. از جمعآوری بستههای معشتی و رساندن آن با وانت به درب منزل نیازمندان، تا استوریهای متعدد او برای جمع آوری کمک مالی برای آزاد سازی زندانیان غیر عمد و مالی.
محسن چاوشی برای انسجام این رفتار زیبای انسانی و اجتماعی خود در 16 تیرماه سال 1402 اقدام به تاسیس مرکز نیکوکاری حیدر که با نام جمعیت نیکوکاری حیدر نیز شناخته میشود، کرد. مرکزی که به طور مستقیم توسط او اداره میشود.
او برای تامین مخارج و هزینههای مورد نیاز مرکز، روزانه تعدادی پست در راستای حمایت در شبکههای اجتماعی خود منتشر میکند، و گذشت نهایتا یک ساعت، پست دیگری برای تشکر از خیرین را منتشر میسازد. محسن چاوشی هنر انسانیت و نحوهی صحیح استفاده از شهرت را در عمل خود به نمایش گذاشته، نمایشی بر گفته از واقعیت.